|
|
Bilmiyom
Zaman nehirinin azgın suyunda Nere aktım nasıl aktım bilmiyom Hiçlik âleminde yokluk köyünde Dokununca suyu yaktım bilmiyom
Taşa değdim taş yarıldı ağladı Damla oldum aktı gitti çağladı Suyun sesi kollarımı bağladı Yüzemedim nasıl çıktım bilmiyom
Dar kafeste can denilen kuş gördüm Gece gökte gündüz yerde baş gördüm Pamuğun ezdiği nice taş gördüm Penceremden nasıl baktım bilmiyom
Nelere şahidim yatağım yerden Gizli bir hal var yakar içerden Kendime gelince irkildim birden Gözlerimden çok yaş döktüm bilmiyom
İHLASÎ’yim neye baksam yabancı Gidiyorum bir menzile kervancı Çok derinde sızı veren bu sancı Boş bedene nasıl yüktüm bilmiyom
Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.
Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz
Yazdır
Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum
[<<-Geri ]
|
|
|
|